അസ്തമയത്തിന്റെ ആകാശ ചെരുവില്‍
ആരോ ഉപേക്ഷിച്ചവന്‍ ഞാന്‍
വ്രണിത ജന്മം ഈ ഞാന്‍
നിസ്സഹായാവസ്ഥയില്‍ പോലും
അപരന്നു ആശയായ് ആശ്രയമായ്
കരുണാലയത്തിലെ ആശ്രിതന്‍ ഞാന്‍
സ്വാ ശ്രയത്താല്‍ ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്നോരീ
ആതുരാലയത്തില്‍ കണക്കെടുപ്പില്‍
അധികാരമുള്ലോര്‍ തന്‍ മുന്നിലായി
അടയാളം കാട്ടേണ്ടവന്‍ ഞാന്‍
തല എണ്ണലില്‍ മാത്രം തലയുയര്‍ത്തേണ്ടുന്ന
തലവരയുള്ളവന്‍ ഞാന്‍.....
സൂചി തലപ്പ് തുരുംബെടുത്താലും
കോഴ പ്പണം കൊടുത്ത് വെന്നാലും
ആതുരാലയത്തിനെ താങ്ങി നിര്‍ത്താന്‍
രോഗശയ്യ നിറഞ്ഞി ടെണം...
രോഗികള്‍ എങ്ങും നിറഞ്ഞി ടെണം
ഊര്‍ദ്ധ്വന്‍ വലിക്കുന്ന സഹജീവിയെ നോക്കി
വില പേശി നില്‍ക്കുന്നു ഈ
ഭവനത്തിന്‍ സാരഥി..
ഉയിരിലും മൃതിയിലും മറ്റുള്ളവര്‍ക്കായ്‌
സ്വയം ത്യജിക്കുന്നു ഞാന്‍......
സ്നേഹവും ശാന്തിയും ആശ്രയവുമായെന്‍
വീടിന്‍റെ പേരാണ് ഗാന്ധി ഭവന്‍.....
ആശംസകള്‍...
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ